وروجك در شانزدهمين ماه زندگي
سلام گلم
سلام امير محمدم
خوبي عزیز دلم؟ اين روزها خيلي شيطون شدي همش هم داري با زبون خودت با ما حرف ميزني ولي ما نمفهميم چي ميگي! ميشه زحمت بكشي يه جوري حرف بزني كه ما هم بفهميم؟!!
خيلي دوست داري با تلفن حرف بزني. تلفن يا موبايل ما را ميگيري دستت و شروع ميكني به حرف زدن بازهم به زبون خودت. خيلي جالبه كه تو حرف زدنت لحن صدات بالا و بايين ميشه، دستاتو تكون ميدي، مكث ميكني و دوباره ادامه ميدي.
هروقت خاله فرشته زنگ می زنه خونمون که با مامانی صحبت کنه تو هم می خوای با تلفن صحبت کنی. میای سمتم و با گریه و زاری می گی: "اده، اده"! قبلنا از پشت تلفن که باهات حرف می زدن تو فقط با دقت گوش می کردی و بعضی وقتا هم با تعجب دنبال صاحب صدا می گشتی اما الان دیگه می خوای تو هم تعریف کنی. اما من از بین همه ی حرفات فقط می فهمم که می دونی داری با خاله فرشته حرف می زنی چون بعضی وقتا می گی: "عزیزی، عزیزی"!!
البته الان کلمه های "مامان"، "بابا" و حتی "دایی" و "باباجون" را هم بلدی و با هر بار گفتن این کلمه ها هزار تا بوس جایزه می گیری! خوب بلدی چطور خودتو لوس کنی ها، وروجک!!!
اينم چند تا عكس از شيطوني هاي شما