شیطنت های امیرمحمد

سلام امیر محمدم. عشق خاله! نفس خاله!

این روزا این قدر شیرین و خوشمزه شدی که هرچقدر هم مامان الهه از شیرین کاری هات بنویسه بازم کلی چیزا می مونه. هر روز چیزای جدیدی یاد می گیری. بذار منم به سهم خودم چندتا از این خوشمزه بازی هات رو تعریف کنم تا بعدا یادمون نره:

عاشق قطار بازی هستی. هفته قبل تو خونه باباجون، پشت سرم اومدی و دستم را گرفتی که باهام بیای تو آشپزخونه. منم یه کلمه گفتم: "دو دو... چی چی... " این قدر ذوق کردی و خندیدی که مامان الهه و مامان جون هم اومدن و پشت سر ما چهارتایی قطار شدیم. با صدای "دو دو... چی چی..." خونه را گذاشتیم روی سرمون! 

دالی بازی کردن را هم خیلی دوست داری. میری پشت در قایم می شی و بعد سرتو خم می کنی و با خنده می گی: "داللی".... بعد هم با سرعت می دویی و میای خودتو پرت می کنی تو بغل من، یا مامان الهه یا هرکسی که داری خودتو واسش لوس می کنی. اون قدر این بازی را تکرار می کنی و با صدای بلند می خندی که مامان جون داد می زنه: "وای تو را خدا،بچه ام غش کرد، ولش کنید" 

این روزا راستی راستی تلگرافی حرف می زنی. دارم پشت تلفن باهات حرف می زنم. بهت می گم گوشی را بده مامان جون. تو هم می گی " مامانی...گوشی... عدی دی (همون عزیزی)" البته بماند که بازم گووشی را به مامان جون نمی دی و وقتی مامان جون می خواد گوشی را ازت بگیره تو گوش من بیچاره جیغ بنفش می کشی!!!!

هنوزم سر "خاله" نگفتن باهات درگیریم. به عروسکت می گی "خاله قورقوری" ولی به من نمی گی خاله! همچنان با پشتکار می گی "عدی دی".  خیلی قشنگ هم این کلمه را جایگزین کلمه خاله می کنی. مامان جون بهت می گه بگو "خاله بیا خونمون" تو می گی: "عدی دی بیا"

البته جدا از اینا کم کم دستور زبانت داره پیشرفت می کنه. تا حالا هر وقت صدای زنگ خونتون بلند می شد می دویدی جلوی ایفون تصویری و با دیدن باباجون داد می زدی "بابا ... بابا" تا یکی بیاد و در را واسه بابا جونت باز کنه. ولی امروز با دیدن تصویر باباجون گفتی "بابائیه... بابائیه" 

عزیز دلم کلی دیگه خاطره های خوشمزه از تو و شیرین کاری هات دارم. ایشالله تو یه فرصت دیگه بازم برات می نویسم. از دور می بوسمت. دلم برات یه ذره شده.